Jak przygotować się do badania OZSS (teoria i praktyczne ćwiczenia) Co otrzymujesz: 1. opracowanie teoretyczno-praktyczne, które przygotuje Cię do badania OZSS, 2. 168 stron wiedzy teoretycznej oraz praktycznej do wykorzystania przed i podczas badania OZSS, 3. przydatny spis najważniejszych terminów przed badaniem OZSS, o których musisz Sygnatura akt: VI Nsm 1209/14. Tytuł: Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie z 2016-07-12. Data orzeczenia: 12 lipca 2016. Data publikacji: 30 kwietnia 2018. Data uprawomocnienia: Sąd: Sąd Rejonowy dla m. st. Warszawy w Warszawie. Wydział: VI Wydział Rodzinny i Nieletnich. Przewodniczący: SSR Barbara Ciwińska. p>Diagnoza resocjalizacyjna jest nieodłącznym elementem praktyki kuratorskiej, ściśle związanym z efektywnością podejmowanych oddziaływań. Proces diagnostyczny wymaga szczegółowego mocy. Badania te mają zresztą charakter między-narodowy. Narz ędzia oceny s ą konstruowane, a ich skuteczność porównywana przez ekipy badaczy wy-wodzących się z różnych krajów. Celem tych bada ń jest przede wszystkim stworzenie sprzyjających warunków do podejmowania wczesnej interwencji i prewencji zapobiegającej zachowaniom Badania z wykorzystaniem danego testu powinno się wykonywać nie częściej niż w odstępie rocznym. Wówczas porównanie wyników dostarcza informacji na temat regresu lub progresu rozwoju dziecka. W przypadku, gdy dotychczasowy rozwój dziecka przebiegał prawidłowo i nagle nastąpił znaczny regres, zaleca się konsultację neurologiczną. Do głównych zadań psychologa sądowego należy wydawanie opinii psychologicznej, którą sąd może wykorzystać do orzeczenia wyroku. Szczególnie jest to przydatne w sprawach alimentacyjnych, rodzinnych czy rozwodowych. Dokument taki zawiera informacje na temat obserwacji i badań klinicznych, a także diagnozy. . Psychologia sądowa łączy w sobie psychologię i zasady systemu prawnego. W ogólnym ujęciu praca psychologów sądowych skoncentrowana jest na zastosowaniu teorii i praktyki z zakresu psychologii w systemach karnych i sądowych . Psycholodzy sądowi współpracują z systemem sprawiedliwości i członkami sądu, aby pomóc w ich funkcjonowaniu. Zastosowanie pojęć prawnych wymaga zrozumienia psychologicznych zasad, takich jak stan umysłu, pamięć i percepcja. Ze względu na unikatowy i wysoce specjalistyczny charakter psychologii sądowej, dobre wykształcenie absolwentów z tego zakresu staje się koniecznością. Prawne podstawy zdobycie tytułu psychologa Zgodnie z obowiązującym w naszym kraju prawem psychologiem może zostać jedynie osoba, która skończyła jednolite 5-cio letnie studia magisterskie na kierunku psychologii. Studia psychologiczne to nieliczne studia, które nie objęte są tzw. systemem bolońskim (czyli systemem dwustopniowym). Według zapisu ustawy o zawodzie psychologa i o samorządzie zawodowym z dn. 8 czerwca 2001 roku prawo wykonywania zawodu psychologa mają te osoby, które po zakończeniu psychologicznych studiów odbyły zawodowy staż. Ranking najlepszych polskich uczelni które kształcą psychologów Studia psychologiczne w Polsce są prowadzone na kilkunastu publicznych uczelniach. Do najlepszych z uwagi na pozycję akademicką, siłę kadry oraz przyjazne studiowanie – zgodnie z rankingiem Polityki z roku 2007 ) należą w kolejności: Uniwersytet Warszawski w Warszawie, Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Uniwersytet im. A. Mickiewicza w Poznaniu, Uniwersytet Gdański w Gdańsku. System studiów z psychologii w Polsce Studia z psychologii podzielone są na część: podstawową z zajęciami które są obowiązkowe dla każdego studenta specjalizacyjną z zajęciami z wybranej specjalizacji – obowiązkowe oraz fakultatywne). Na pierwszym roku studiów z psychologii przeważają przedmioty ogólne, w tym takie jak: biologiczne podstawy ludzkich zachowań, filozofia, wprowadzenie do psychologii, lub metodologia. Na następnych dwóch latach studiów dochodzą przedmioty, które dotyczą zagadnień szczegółowych z psychologii takie jak: psychologia poznawcza, psychologia rozwojowa, psychologia różnic indywidualnych, diagnoza psychologiczna, oraz statystyka wraz z psychometrią. Możliwość wybrania specjalizacji z psychologii w tym z psychologii sądowo- penitencjarnej Student psychologii w kolejnych latach nauki ma możliwość wyboru specjalizacji. Ilość specjalizacji oraz ich zakres, a także ich nazwy, zalezą od uczelni. Najczęściej wybierane specjalizacje to: psychologia kliniczna (środowisko ochrony zdrowia), psychologia dzieci i młodzieży (psychologia wychowawcza – środowisko oświaty i psychologia kliniczna dzieci i młodzieży – środowisko ochrony zdrowia), psychologia sądowo – penitencjarna (środowisko sądowe i środowisko więzienne) psychologia organizacji oraz zarządzania (środowisko pracy). Zagadnienia poruszane na specjalizacji z psychologii sądowej W trakcie specjalizacji z psychologii sądowej studenta zapoznaje się z mechanizmami kryminogenezy osób dorosłych i nieletnich, oraz z psychologicznym opiniodawstwem sądowym a także rolą psychologa jako biegłego sądowego. Wybierając ten kierunek specjalizacji student uczy się czym jest poradnictwo oraz interwencja psychologiczna w przypadku spraw sądowych i jak pod kątem psychologicznym analizuje się zeznania świadków oraz wyjaśnienia osób podejrzanych. Specjalizacja z psychologii sądowej obejmuje też: psychologię resocjalizacyjną profilaktykę społeczną. Na przykład studia podyplomowe na UW, czyli Uniwersytecie Warszawskim przeznaczone są dla psychologów, którzy współpracują z wymiarem sprawiedliwości lub zainteresowani są tą współpracą. Studia podyplomowe przygotowują do roli psychologa biegłego sądowego. Inicjatywą Psychologii Sądowej na Wydziale Psychologii UW jest gwarancja, że każdy z absolwentów tej uczelni zdobędzie niezbędną do samodzielnej pracy wiedzę w charakterze sądowego psychologa. Możliwości zatrudnienia psychologów sądowych Psycholodzy sadowi, zainteresowani praktyką sądową mogą pracować w placówkach sądowych. Inne miejsca zatrudnienia tych psychologów, które świadczą specjalistyczne usługi, to więzienia, organy służb sądowych, wyspecjalizowane agencje lub prywatne praktyki przeprowadzania diagnozy sądowej i leczenia stosownie do decyzji prawników. Psycholodzy sądowi mogą także brać udział w nauczaniu, szkoleniu lub nadzorze na wydziale psychologii, w szkołach medycznych, w szpitalach, oraz w interdyscyplinarnych instytutach lub klinikach. Specjaliści z tego zakresu mogą również brać udział w prowadzeniu badań i nauce w dziedzinach takich jak np. przemoc, ocena ryzyka i reagowania na potrzeby leczenia i strategie decyzyjne. Wykorzystanie wiedzy psychologa sądowego przez prawników Psycholodzy sądowi wzywani są po to, aby pomóc w wielu różnych kwestiach prawnych, w tym w ocenie stanu psychicznego oskarżonych (ocena obłędu, kompetencji, itp), wyboru jury, sprawowania opieki nad dzieckiem / prawa rodzinnego, przewidywania ryzyka przemocy rozdzielczości, do mediacji / sporów, do oceny dyskryminacji , odszkodowania cywilnego , w naukach społecznych i zaangażowania obywatelskiego. Psycholodzy sadowi to naukowcy. Osoby z tym wykształceniem muszą mieć wysoko rozwinięte umiejętności detektywistyczne. Wiąże się to z faktem, iż muszą porównać dane z wielu źródeł w celu przetestowania alternatywnych hipotez. W tym przypadku nacisk kładzie się na pisemne raporty i sądowe zeznania, które są naukowo uzasadnione oraz wymagają kontroli w kontradyktoryjności środowiska sali sądowej. Specjaliści w tej dziedzinie często próbują dowiedzieć się, dlaczego niektóre typy ludzi popełniają przestępstwa oraz jak można zapobiec zbrodni. (Visited 13 203 times, 1 visits today) Jan M. Stanik Kompleksowy podręcznik akademicki dotyczący zagadnień psychologii sądowej. Zawiera nie tylko refleksję nad statusem psychologii sądowej jako nauki, jej przedmiotem, celem, warstwą metodologiczną i etyczną, ale także przejrzyste omówienie psychologicznych i socjologicznych koncepcji przestępczości. Szczególną zaletą książki jest szczegółowa analiza psychologicznych struktur i mechanizmów zachowań (procesy poznawcze, rozwój moralny, regulacja emocji, procesy motywacji, osobowość, postawy, stres psychologiczny) wpływających na możliwość zaistnienia zachowań dewiacyjnych. Rozbudowana część podręcznika dotyczy asocjalności i zachowań przestępczych wśród młodzieży wraz z opisem autorskiej koncepcji ułomnej regulacji osobowości osób socjalnych. Opinie: Wystaw opinię Ten produkt nie ma jeszcze opinii Koszty dostawy: Odbiór osobisty zł brutto Kurier DPD zł brutto Paczkomaty InPost zł brutto Orlen Paczka zł brutto Kurier InPost zł brutto Kod producenta: 978-83-01-19529-8 Kompleksowy podręcznik akademicki dotyczący zagadnień psychologii sądowej. Zawiera nie tylko refleksję nad statusem psychologii sądowej jako nauki, jej przedmiotem, celem, warstwą metodologiczną i etyczną, ale także przejrzyste omówienie psychologicznych i socjologicznych koncepcji przestępczości. Szczególną zaletą książki jest szczegółowa analiza psychologicznych struktur i mechanizmów zachowań (procesy poznawcze, rozwój moralny, regulacja emocji, procesy motywacji, osobowość, postawy, stres psychologiczny) wpływających na możliwość zaistnienia zachowań dewiacyjnych. Rozbudowana część podręcznika dotyczy asocjalności i zachowań przestępczych wśród młodzieży wraz z opisem autorskiej koncepcji ułomnej regulacji osobowości osób socjalnych. TytułPsychologia sądowa. Podstawy - badania - aplikacje AutorJan M. Stanik Językpolski WydawnictwoWydawnictwo Naukowe PWN ISBN978-83-01-19529-8 Rok wydania2013 Warszawa Wydanie1 Liczba stron740 Formatmobi, epub Spis treściPrzedmowa XVII Wstęp XXV Część 1. Psychologiczne struktury i mechanizmy zachowań 1 Rozdział 1. Założenia ogólne 3 „Człowiek w sytuacji” – paradygmat psychologii poznawczej Tadeusza Tomaszewskiego 3 Struktura sytuacji 4 Funkcje sytuacji 4 Niespecyficzne i specyficzne cechy sytuacji 6 Rozdział 2. Rozwój procesów poznawczych i dorastanie społeczno-moralne a regulacja zachowania 10 Pojęcie rozwoju psychicznego 10 Rozwojowy charakter standardów i mechanizmów poznawczych. Epistemologiczno-psychologiczna teoria rozwoju Jeana Piageta (1896–1980) 15 Stadia rozwoju umysłowego 15 Rozwój moralno-społeczny 19 Teoria rozwoju społeczno-moralnego Lawrence’a Kohlberga (1927–1986) 24 Perspektywa aplikacji teorii Kohlberga na grunt psychologii sądowej w sprawach nieletnich 32 Rozwój i funkcjonowanie struktur poznawczych według Piageta i Kohlberga w kontekście współczesnego modelu Kennetha Dodge’a 35 Teoria rozwoju tożsamości ego Erika H. Eriksona (1902–1994) 37 Teoria zadań rozwojowych Roberta J. Havighursta (1900–1991) 48 Założenia ogólne 48 Zadania rozwojowe a kryzysy rozwojowe 56 Negatywne skutki niepowodzenia w realizacji NZR – refleksje własne 57 Internalizacja wartości moralnych i norm postępowania a regulacja zachowania 61 Pojęcia wartości i standardów wartości 61 Normy postępowania a normy moralne 64 Sens podmiotowy normy moralnej a język 66 Co to znaczy „działanie normy”? 67 Geneza osobowościowej regulacji moralnej 69 Koncepcja normocentrycznego rozwoju regulacji społeczno-moralnej Janusza Reykowskiego 70 Symboliczne opanowanie norm 71 Koncepcja regulacji społeczno-moralnej związanej z Ja (poczuciem własnej wartości) Shaloma Schwartza i Jerzego Karyłowskiego 72 Ułomne skutki desocjalizacyjne w internalizacji norm moralnych 75 Ułomne skutki desocjalizacyjne w świetle koncepcji Shaloma H. Schwartza 75 Ułomne skutki desocjalizacyjne na tle koncepcji Lawrence’a Kohlberga w świetle badań empirycznych 76 Rozdział 3. Funkcjonowanie emocji jako regulatora zachowania 79 Wprowadzenie 79 Pojęcie emocji 80 Cechy (komponenty) emocji 82 Pobudzenie emocjonalne 82 Znak emocji 86 Treść emocji 88 Poznawcze reprezentacje emocji 89 Kognitywistyczno-językoznawczy model uczuć 92 Anatomiczno-fizjologiczne generatory i transmitery emocji 97 Społeczne mechanizmy powstawania i funkcjonowania emocji 99 Lęk i mechanizmy jego funkcjonowania 100 Gniew i agresja a problematyka asocjalności 105 Nastroje 108 Rozdział 4. Procesy i mechanizmy motywacji 110 Wprowadzenie 110 Ewolucjonistyczne podejście do problematyki motywacji 111 Psychoanalityczne teorie motywacji 112 Behawiorystyczne teorie motywacji 115 Problematyka motywacji w koncepcjach opartych na pojęciach potrzeb i wartości 117 Poznawcze koncepcje motywacji 124 Rozdział 5. Postawy: struktura i funkcje regulacyjne 128 Pojęcie postaw 128 Mechanizm regulacyjny postaw 129 Postawy a spostrzeganie społeczne. Percepcja i ocena w mechanizmie regulacyjnym postaw 129 Poziom ogólności postaw a zachowanie 130 Wrogość jako postawa 131 Struktura postawy wrogości 136 Rozdział 6. Osobowość jako centralny system integracji i regulacji zachowania 146 Wprowadzenie 146 Pojęcie i geneza osobowości w ujęciu psychologii poznawczej 147 Założenia ogólne 147 Obraz własnej osoby (OWO) oraz jego funkcje integracyjne i regulacyjne 153 Psychologiczne automatyzmy w regulacji zachowań 155 Kształtowanie się osobowości w świetle teorii społecznego uczenia się Alberta Bandury 163 Rozdział 7. Psychologiczne mechanizmy zachowania w warunkach stresu psychologicznego 170 Wprowadzenie 170 Psychologiczne koncepcje stresu 173 Radzenie sobie ze stresem 177 Konsekwencje stresu psychologicznego 183 Możliwości psychologicznego diagnozowania stylów radzenia sobie ze stresem 184 Część 2. Socjologiczne i psychologiczne koncepcje przestępczości 187 Wprowadzenie 189 Rozdział 8. Wybrane socjologiczno-kryminologiczne koncepcje dewiacji i przestępczości 192 Orientacje strukturalistyczno-funkcjonalne 192 Teoria anomii Roberta Kinga Mertona (1910–2003) 192 Orientacje kulturowe. Teoria zróżnicowanych powiązań Edwina H. Sutherlanda (1883–1950) 198 Wprowadzenie 198 Twierdzenia teorii E. H. Sutherlanda 199 Druga wersja teorii zróżnicowanych powiązań 200 Stosunek Sutherlanda do kompetencji i statusu teoretycznego „przyszłej” psychologii przestępczości 210 Orientacje podkulturowe 212 Pojęcie podkultury i dewiacji społecznej 212 Teoria podkultur dewiacyjnych Alberta K. Cohena 218 Koncepcja podkultur warstw niższych Waltera B. Millera 222 Teoria zróżnicowanych możliwości Richarda A. Clowarda i Lloyda E. Ohlina 228 Teoria neutralizacji Greshama M. Sykesa i Davida Matzy. W stronę eksplanacji psychologicznej 234 Orientacje kontroli społecznej 239 Teoria kontroli społecznej Travisa Hirschiego 239 Orientacje reakcji społecznej 246 Teoria symbolicznego interakcjonizmu Georga H. Meada (1863–1931) 246 Społeczne interakcje a dewiacje i etykietowanie 250 Założenia modelowe reakcji społecznej i psychospołeczne mechanizmy naznaczenia według Cooleya, Lemerta, Beckera i Garfinkla 251 Rozdział 9. Psychologiczne koncepcje dewiacji i przestępczości 261 Wprowadzenie 261 Uwarunkowania przestępczości w świetle teorii Hansa Jürgena Eysencka (1916–1997) 262 Uczenie się przez unikanie a problematyka przestępczości i Davida T. Lykkena, Stanleya Schachtera i Bibba Latané 270 Chloropromazyna, lęk a kłamanie 277 Psychopatia a problemy przestępczości 280 Wprowadzenie 280 Problemy definicyjne psychopatii w różnych systemach klasyfikacyjnych 282 Współczesne definicje psychopatii 287 Genotyp i fenotyp psychopatii 291 Trudności metodologiczne w trafności pomiaru psychopatii 291 Psychopathy Checklist (PCL) Roberta D. Hare’a 293 Złożoność syndromu (trwałego defektu osobowościowego) psychopatii 296 Teoria zachowań internalizacyjnych i eksternizacyjnych Thomasa M. Achenbacha 298 Teoria ogólnego napięcia Roberta Agnewa 302 Parcjalne, psychologiczne koncepcje przestępczości 308 Charakterystyka syndromu HIA/ADHD 308 Badania Davida P. Farringtona (HIA i CP) 311 Teoria kontroli powstrzymującej Waltera C. Recklessa 316 Koncepcja przestępczości Michaela R. Gottfredsona i Travisa Hirschiego oraz jej weryfikacja empiryczna Estelli Romero 322 Wprowadzenie 322 Badania weryfikacyjne Estelli Romero i zespołu 324 Międzyczynnikowa analiza wyników trzech testów samokontroli 327 Psychologiczno-poznawczy sposób pojmowania samokontroli. Ku syntezie 334 Teoria przestępczego stylu myślenia i stylu życia Glena D. Waltersa 338 Wprowadzenie 338 Model przetwarzania informacji społecznych Kennetha A. Dodge’a 340 Teoria przestępczego stylu życia i myślenia Glena Dawida Waltersa 345 Wprowadzenie 345 Postulaty i kluczowe terminy w teorii Waltersa 345 Styl myślenia i działania przestępczego 347 Model stylu życia i myślenia przestępczego 353 Uwagi polemiczne i krytyczne wobec teorii Waltersa 356 Teoria Hermana A. Witkina a perspektywa wyjaśnienia zróżnicowanej asocjalności nieletnich 359 Część 3. Psychologia sądowa w zarysie 369 Rozdział 10. Związki psychologii z prawem 371 Wprowadzenie 371 Kryteria podziału sfery prawnej 373 Sfera tworzenia prawa. Płaszczyzna doktrynalno-legislacyjna 375 Płaszczyzna społeczno-psychologicznego funkcjonowania norm prawnych 377 Sfera praktyki ścigania i judykatury 380 Płaszczyzna profesjonalno-prawna 380 Płaszczyzna wiadomości specjalnych 382 Płaszczyzna wykonawcza 382 Płaszczyzna prewencyjna 384 Rozdział 11. Psychologiczne a prawne podejście do analizy zachowania 387 Rozdział 12. Analiza tego, co w psychologii obiektywne, ogólne i konkretne. Rozważania metodologiczne 395 Rozdział 13. Płaszczyzna wiadomości i umiejętności specjalnych 401 Rozdział 14. Przedmiot i zadania psychologii sądowej 409 Przedmiot i status metodologiczny psychologii sądowej 409 Zadania praktyczne psychologii sądowej 414 Profesjonalne role psychologa sądowego 417 Rozdział 15. Niektóre problemy metodologiczne i warsztatowe biegłego psychologa 424 Rozdział 16. Etyczno-zawodowe problemy psychologa jako biegłego sądowego 428 Wprowadzenie 428 Specyfika roli zawodowej psychologa jako biegłego a wymagania etyczne 430 Szczegółowe zasady etyczno-zawodowe pracy biegłego sądowego psychologa 435 Część 4. Asocjalność jako przedmiot badań psychologii sądowej. Zastosowanie modelu UROA w sprawach nieletnich 447 Rozdział 17. Psychologiczno-rozwojowa charakterystyka okresu adolescencji 449 Rozdział 18. Pojęcie demoralizacji (D) i niedostosowania społecznego (NS) 456 Pojęcie demoralizacji (D) 456 Pojęcie niedostosowania społecznego (NS) 457 Dewiacyjno-pasożytniczy tryb i styl życia nieletnich 467 Pojęcie trybu życia 467 Asocjalny styl życia nieletnich jako nadrzędny konstrukt teoretyczny NS 475 Rozdział 19. Społeczna etiologia NS, A, D, P jako przedmiot badań i diagnozy psychologii sądowej w sprawach nieletnich 487 Rola rodziny w genezie niedostosowania społecznego nieletnich 487 Wprowadzenie 487 Modele funkcjonowania rodziny 488 Odporność rodziny na czynniki zagrażające i zakłócające 492 Warunki opiekuńczo-wychowawcze i zdolności pedagogiczne rodziców 494 Postawy rodziców i ich wpływ na ważniejsze efekty socjalizacyjne swoich dzieci 500 Wpływ postaw rodziców na strukturę Ja i samoocenę adolescentów 507 Niepowodzenia szkolne jako synergiczny zbiór czynników ryzyka przestępczości nieletnich 509 Wprowadzenie 509 Strukturalno-szkolne uwarunkowania niepowodzeń edukacyjno-wychowawczych uczniów 510 Rodzinne i szkolne korelaty niepowodzeń EWN a asocjalność i przestępczość nieletnich 512 Zjawisko przemocy szkolnej a asocjalność adolescentów 519 Syndromologia osobowościowa adolescentów z grupy niestosującej przemocy ~P 523 Grupy podkulturowe a proces desocjalizacji i specyfika trybu życia przestępczego 527 Wprowadzenie 527 Małe grupy i psychospołeczne mechanizmy ich funkcjonowania 528 Poszukiwanie grupy podkulturowej jako pierwsza faza asocjalności osobowości –1o NS 537 Ideologia grupy dewiacyjnej (IGAD) 540 Funkcjonowanie w asocjalnych grupach podkulturowych jako parcjalny przedmiot badań naukowych i diagnozowania A, NS i D 543 Rozdział 20. Wpływ mass mediów na ryzyko asocjalności i przestępczości nieletnich 549 Rozdział 21. Psychologiczna charakterystyka ułomnej regulacji zachowania osób asocjalnych (UROA) 556 Wprowadzenie 556 Braki w przyjmowaniu perspektywy czasowej a ułomna regulacja osobowości socjalnej (UROA) 557 Procesy i mechanizmy motywacyjne osobowości asocjalnej 561 Wprowadzenie 561 Analiza procesów motywacyjnych dla potrzeb psychologii sądowej 563 Funkcjonowanie samokontroli u nieletnich w ramach UROA 568 Wprowadzenie 568 Przedmiot i przebieg samokontroli w NRO i w UROA 572 Ukierunkowanie aktywności przestępczej nieletnich 581 Analiza skupień przestępstw pospolitych 581 Procesy motywacyjne sterujące dokonywaniem trzech typów przestępstw pospolitych 584 Temperament a UROA 589 Charakterystyka osobowościowa adolescentów stosujących przemoc (P) i niestosujących przemocy (~P) 595 Późny egocentryzm a konsekwencje UROA 610 Rozdział 22. Założenia strukturalizacyjne modelu UROA 623 Strukturalno-funkcjonalna konceptualizacja modelu UROA a model NRO 627 Poziomy regulacji psychicznej a syndromy osobowościowe w modelu UROA 631 Wprowadzenie 631 Asocjalne moduły poznawcze a poziomy regulacji osobowości 635 Moduły poznawcze UROA 641 Niektóre ustalenia pojęciowe 641 Charakterystyka modułów poznawczych UROA 643 Rozdział 23. Typy regulacji UROA 652 Rozkłady empiryczne pomiaru modułów Waltersa (PICTS) i analiza skupień (k-średnich) z innymi testami 652 Analiza skupień k-średnich UROA 654 Syndromologia asocjalnego stylu życia w ramach FAGP wraz z regulacją UROA i uwarunkowaniami etiologicznymi 661 Stopnie niedostosowania społecznego i demoralizacji (Py) w związku z UROA i FAGP wraz z uwarunkowaniami etiologicznymi (Px) 663 Bibliografia 671 Wykaz zastosowanych w książce skrótów i symboli 703 Indeks nazwisk 704 Indeks rzeczowy 711 -10% Animal Rationale Jak zwierzęta mogą nas inspirować? Rodzina, edukacja, biznes Animal Rationale to nie album przyrodniczy. Nie jest także tylko psychologiczną książką. To pięknie ilustrowany, wzruszający przewodnik, który pokazuje, że inspiracji do zmiany na lepsze możemy szukać także w świecie natury. Łukasz Bożycki, przyrodnik i wielokrotnie nagradzany fotograf przyrody, opisuje niezwykłe zachowania zwierząt: taktykę polowania wilków, strategię, za pomocą której błazenek przekształcił śmiertelnego wroga w sojusznika, wzruszające rytuały pogrzebowe słoni, zadziwiająco skuteczną komunikację pszczół i wiele innych. Paweł Fortuna szuka w tych zachowaniach inspiracji dla człowieka: możemy bowiem chronić swoich bliskich niczym piżmowół, być niezłomni jak chomik syryjski, przekraczać ograniczenia jak domowy kot i w stosownym momencie opuszczać rodzinne gniazdo – zupełnie jak pająk krzyżak. Animal Rationale to wspaniała, poruszająca książka o tym, jak zwierzęta mogą nas inspirować – to doskonała lekcja dla ludzi! -23% Autorytaryzm a brzytwa Ockhama Recenzowana praca jest rzadko dziś spotykaną wielostronną, krytyczną monografią jednego z najważniejszych konstruktów teoretycznych z zakresu nauk społecznych. (…) Należy mieć nadzieję, że wśród uważnych czytelników wywoła dyskusję przekraczającą ramy nauk społecznych, w tle całej pracy pojawia się bowiem trafna – choć nie całkiem przyjemna dla naukowców – konstatacja, że przywiązanie do własnych hipotez i do autorytetów bywa silniejsze niż rzetelna weryfikacja empiryczna owych hipotez. prof. dr hab. Krystyna Skarżyńska Książka jest wyrazem imponującego zamysłu autora – dokonania wiwisekcji pojęcia autorytaryzmu (…). Celem, a może po prostu konsekwencją tej wiwisekcji jest dotarcie do „istoty” pojęcia, „rozebranie” go na części składowe, a w rezultacie odarcie z negatywnej wartościowości, ulokowanie w szerszym kontekście społeczno-politycznym, a także identyfikacja głębszego ideologicznego tła popularności tego pojęcia w psychologii. (…) Ogółem dzieło świadczy o ogromnej kompetencji teoretycznej i metodologicznej Autora. Jest to z pewnością najbardziej obszerna praca dotycząca autorytaryzmu, jaka powstała w polskiej psychologii. prof. dr hab. Maria Lewicka Piotr Radkiewicz, doktor psychologii, adiunkt w Instytucie Studiów Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego i w Instytucie Psychologii PAN. Prowadzi badania z zakresu: psychologii społecznej, psychologii politycznej i makropsychologii. Autor kilkudziesięciu artykułów opublikowanych w polskich i zagranicznych monografiach i czasopismach naukowych. Wraz z Renatą Siemieńską jest redaktorem naukowym monografii Społeczeństwo w czasach zmiany (2009). -16% Bądź pewna siebie Wszystko, co dzieje się w naszym życiu – sposób, w jaki działamy, planujemy, reagujemy, tworzymy relacje z otoczeniem – wynika z tego, w jaki sposób myślimy o sobie! Autorka - psycholog i coach - ma duże doświadczenie w pomaganiu ludziom odzyskiwać pewność siebie i wprowadzać pozytywne zmian w życiu. Zwraca również uwagę na najczęściej popełniane błędy i pułapki w relacjach z innymi, radzi jak ich unikać. -11% Cicha siła introwertyków. Jak dorastać w świecie, który nie przestaje gadać Jak dorastać w ekstrawertycznym świecie? Pamiętaj, że spokojny temperament to ukryta supermoc! Introwertycy dokonują niewiarygodnych wyczynów z powodu swojego spokojnego temperamentu, a nie wbrew niemu. Akceptuj i doceń siebie – takim, jakim jesteś. Świat cię potrzebuje. Istnieje mnóstwo sposobów, na jakie twój spokojny styl może się w pełni wyrażać, trafiać i przemawiać do innych. Niech ta książka będzie dla ciebie rodzajem przewodnika, który pomoże ci lepiej wykorzystywać cudowne właściwości i zdolności, jakie posiadasz. Ciche osoby mają najgłośniejsze umysły. Stephen Hawking W gimnazjum wpadałam w przerażenie za każdym razem, kiedy musiałam zabierać głos przed całą klasą. Kiedy miałam omówić treść jakiejś książki, w nocy nie mogłam spać ze zdenerwowania. Pewnego razu byłam tak przestraszona, że stanąwszy przed klasą zamarłam w bezruchu i nie potrafiłam wydobyć z siebie ani słowa. Tymczasem dziś, występując w roli adwokata wszystkich introwertyków, pojawiam się na ekranach telewizorów i komputerów, a także na scenach i estradach w różnych miejscach na całym świecie, wygłaszając wykłady i przemawiając do tysięcy osób zgromadzonych w wielkich salach. (…) Różni ludzie często pytają mnie, czy stałam się ekstrawertykiem, teraz, kiedy już czuję się tak swobodna i pewna siebie podczas publicznych wystąpień i udzielania komentarzy w mediach. Ja jednak przez te wszystkie lata wcale nie zmieniłam się w jakiś fundamentalny sposób. Nadal czuję się czasami skrępowana i onieśmielona. No i niezmiennie uwielbiam swoje ciche i spokojne, refleksyjne ja. Udało mi się odkryć w sobie, uwolnić i wykorzystywać moc bycia cichym i spokojnym. Ty też możesz tego dokonać! [fragment] -8% Człowiek w cyberprzestrzeni Wprowadzenie do psychologii Internetu Szacuje się, że co drugi człowiek na świecie ma dostęp do Internetu, a coraz więcej codziennych aktywności zostaje przeniesionych do cyberprzestrzeni. W tej sytuacji warto się zastanowić nad wpływem globalnej sieci komputerowej na nasze życie. Prezentowana publikacja stanowi wprowadzenie do bogatej tematyki psychologii Internetu, czyli dziedziny zajmującej się oddziaływaniem tego medium na jednostkę. Autorka w przejrzysty i usystematyzowany sposób przedstawiła charakterystykę współczesnych internautów, kreowanie e-tożsamości, cyfrowy narcyzm, agresję słowną w Internecie oraz uzależnienie od cyberprzestrzeni. Książka jest adresowana przede wszystkim do studentów kierunków związanych z informatyką i naukami społecznymi oraz osób zainteresowanych wpływem Internetu na człowieka. To cenna lektura także dla rodziców, opiekunów i nauczycieli zajmujących się wychowaniem młodego pokolenia, dla którego cyberprzestrzeń staje się nieodłączną częścią codzienności. -8% Człowiek w sytuacji nie tylko z perspektywy psychologa Studia inspirowane teorią Tadeusza Tomaszewskiego Zbiór esejów z różnych dziedzin psychologii, a także antropologii kulturowej, paleogeografii i geologii, socjologii, filozofii politycznej, filozofii religii, teologii, historii, orientalistyki, kulturoznawstwa, leksykografii, pedagogiki, genetyki i archeologii, inspirowanych teorią czynności Profesora Tadeusza Tomaszewskiego i powiązanym z nią modelem sytuacji. Autorzy pokazują, co współczesna nauka wnosi do rozumienia pojęcia sytuacji i co niemal pół wieku po ukazaniu się tekstu Profesora (Człowiek w sytuacji, PWN, 1975) możemy powiedzieć nowego o człowieku w wielości sytuacji, których jest on podmiotem. Oddając do rąk Czytelnika tę monografię, chcemy zwrócić uwagę na jeszcze jeden, ważny aspekt: otóż w warunkach, gdy aktualność obowiązujących paradygmatów naukowych zmienia się sezonowo, propozycja Tadeusza Tomaszewskiego może być przykładem pożytku z trwałości ustaleń opartych na rzetelnej wiedzy. Możliwość odniesienia się do nich (czy to na zasadzie aprobaty, czy negacji) staje się argumentem na rzecz wartości tradycji w nauce. […] monografia […] pobudza ciekawość, ale i ją zaspokaja w dużym stopniu. Pozwala także stawiać nowe pytania, a w nauce sytuacje takie należą do najcenniejszych. Okazuje się też, […], że koncepcja czynności i związana z nią koncepcja sytuacji Tomaszewskiego pozostaje użytecznym narzędziem wyjaśniania […] nie tylko złożonych zjawisk psychologicznych, że jest heurystycznie płodna i pojemna, ponieważ wolna od zbędnego psychologizmu. Widać też, jakie dyscypliny naukowe mogłyby najwięcej wnieść, ale i najwięcej skorzystać z zastosowania pojęć teorii aktywności człowieka w sytuacji. (Z recenzji prof. dr hab. Zofii Ratajczak) Eseje zebrane w tomie Człowiek w sytuacji tematycznie wzajemnie ze sobą korespondują, układają się w zróżnicowany dyskurs ukazujący, jak cenne we współczesnej humanistyce jest podejście wielodyscyplinarne. (Z recenzji prof. dr. hab. Adama Grzelińskiego) ********* Humans in Situations – Not Only from a Psychologist’s Perspective. Studies Inspired by the Theory of Tadeusz Tomaszewski A collection of essays from various fields of psychology, as well as cultural anthropology, paleogeography and geology, sociology, political philosophy, philosophy of religion, theology, history, oriental studies, cultural studies, lexicography, pedagogy, genetics and archeology – inspired by Professor Tadeusz Tomaszewski’s theory of activity and related to the underlying situational model. The authors demonstrate what contemporary science brings to the understanding of the concept of a situation, and now, nearly half a century after the publication of Professor Tomaszewski’s text (Humans in situation, PWN 1975) what new insights we have about a human being in the multiplicity of situations he or she finds themselves in. ********* Prof. zw. dr hab. Barbara Bokus – psycholog, psycholingwista. Prowadzi badania dotyczące rozwoju kompetencji językowej i kompetencji komunikacyjnej człowieka. Szczególnie interesuje się dyskursem narracyjnym, procesami konstruowania wspólnego znaczenia w różnych układach interakcyjnych, metaforyczną konceptualizacją pojęć oraz rozumieniem wypowiedzi ironicznych przez dzieci i dorosłych. Inicjatorka i redaktor naczelna (w latach 1997–2014) czasopisma Psychology of Language and Communication (obecnie honorowa redaktor naczelna). Kierownik Katedry Psychologii Poznawczej na Wydziale Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego. Profesor wizytujący w SWPS Uniwersytecie Humanistycznospołecznym. Współtwórca Międzywydziałowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych (MISH) na Uniwersytecie Warszawskim, w latach 1994–2008 zastępca Dyrektora Kolegium MISH UW. Współtwórca Programu Akademia »Artes Liberales« (AAL). Kierownik Międzyuczelnianego Programu Interdyscyplinarnych Studiów Doktoranckich AAL. Członek Komitetu Psychologii Polskiej Akademii Nauk. W latach 2014–2018 prezes Zarządu Fundacji na Rzecz Rozwoju Polskiej Psychologii im. Tadeusza Tomaszewskiego. Członek Rady Konsultacyjnej International Pragmatics Association (IPrA). Autorka, współautorka i redaktor naukowy wielu książek i artykułów, zob. Prof. zw. dr hab. Ewa Kosowska – filolog i kulturoznawca, członek Komitetu Nauk o Kulturze Polskiej Akademii Nauk, w latach 2013–2017 prezes Polskiego Towarzystwa Kulturoznawczego. Pracuje w Zakładzie Teorii i Historii Kultury w Instytucie Nauk o Kulturze i Studiów Interdyscyplinarnych na Uniwersytecie Śląskim w Katowicach. Uczestniczy w pracach rad naukowych czołowych polskich czasopism kulturoznawczych. Zajmuje się problemami z obszaru teorii i historii kultury, ze szczególnym uwzględnieniem możliwości wykorzystywania tekstu literackiego w badaniach antropologiczno-kulturowych. Autorka i redaktor naukowy kilkunastu książek oraz licznych artykułów. Opublikowała Postać literacka jako tekst kultury. Rekonstrukcja antropologicznego modelu szlachcianki na podstawie „Potopu” Henryka Sienkiewicza (1990), Negocjacje i kompromisy. Antropologia polskości Henryka Sienkiewicza (2002), Antropologia literatury (2003), Antropologia kultury – antropologia literatury (red., 2005), Stąd do Teksasu (2006), Antropologia kultury – antropologia literatury. Na tropach koligacji (red., 2007), Wstyd w kulturze (red., 1998, 2008), Eurosarmata. O postawach i wyborach Henryka Sienkiewicza (2013), zob. Rozwodzisz się i chcesz, aby dziecko spędzało z Tobą więcej czasu? Drugi rodzic się na to nie zgadza? Opinia biegłego psychologa lub badanie przez OZSS pomoże Ci dowieść Twoich racji w sądzie. Zobacz, który dowód będzie lepszy w Twojej powołuje się na ich opinie, gdy przed rozstrzygnięciem sprawy chce poznać sytuację dziecka. Zarówno OZSS, jak i biegły lub biegli przeprowadzają wtedy analizę psychologiczno-pedagogiczną (lub psychologiczno-psychiatryczną) małoletniego dziecka. Inna jest instytucja, która ją przyda Ci się opinia psychologiczno-pedagogiczna?W sprawach:rozwodowych,dotyczących kontaktów rodzica z dzieckiem,o miejsce zamieszkania dziecka,o rozstrzygnięcie władzy chcesz, by dziecko po rozwodzie mieszkało z Tobą, a drugi rodzic się temu sprzeciwia? Możesz posiłkować się opinią zbadają sytuację Twojego dziecka, jego nastawienie do rodziców, a także stosunek rodziców do dziecka. Przeanalizują kompetencje wychowawcze Twoje i drugiego rodzica. I ocenią czy dziecko nie zostało wplątane w konflikt rodzicielski. Pomogą określić, czy zamieszkanie z Tobą przyniesie mu chcesz, by dziecko po rozwodzie mieszkało z Tobą, a drugi rodzic się temu sprzeciwia? Możesz posiłkować się opinią zbadają sytuację Twojego dziecka, jego nastawienie do rodziców, a także stosunek rodziców do dziecka. Przeanalizują kompetencje wychowawcze Twoje i drugiego rodzica. I ocenią czy dziecko nie zostało wplątane w konflikt rodzicielski. Pomogą określić, czy zamieszkanie z Tobą przyniesie mu okazji, polecam Ci także artykuł o opiece przez OZSS czy opinia psychologa – co wybrać?Cena, czas i precyzyjność – to najważniejsze różnice pomiędzy tymi badaniami. Zastanów się, na czym Ci najbardziej ma być taniej, wybierz badanie OZSS. Będzie ono kosztowało od 300 zł do 1000 zł. Natomiast opinia biegłych – od 1000 zł do 4000 zł. Słyszałam nawet o takiej, która kosztowała 6000 pomogą Ci biegli – czas oczekiwania na opinię wynosi od 1 do 3 miesięcy. Badanie OZSS bije rekordy długości. W niektórych ośrodkach trzeba czekać nawet dwa lata!Jeśli ma być dokładniej, zdaj się na ocenę biegłych. Z przykrością stwierdzam, że wyrobiłam sobie negatywne zdanie o opiniach OZSS. Zdarzyło się w mojej karierze czytać takie „kwiatki”, że podchodzę do nich z dużą dozą sceptycyzmu. Oto przykład:OZSS pomylił nie tylko to, z kim mieszka dziecko, ale i jego płeć. Opisali chłopca, który świetnie dogaduje się z matką. I stwierdzili, że ponieważ długo już mieszkają tylko we dwoje, przenosiny do ojca zaburzyłyby relacje i dobro dziecka. Okazało się, że opiniowali dziewczynkę, która od rozstania rodziców była pod opieką ich OZSS i opinia biegłych to nie wyrokJeżeli nie zgadzasz się z ich wynikami, możesz się od nich odwołać. Sąd poprosi Cię o ustosunkowanie się do nich w określonym terminie. Chociaż muszę przyznać, że przy wnioskach z badania OZSS dzieje się to prawo kwestionować te dowody. Możesz to zrobić na trzy sposoby:napisać zastrzeżenia do badania i wniosków. Na ich podstawie możesz wnieść o wydanie przez tych samych specjalistów czy biegłych opinii uzupełniającej. W tym celu trzeba konkretnie pokazać, które wywody są niejednoznaczne, niespójne lub sprzeczne;napisać zastrzeżenia do opinii lub badania i wnieść o wezwanie opiniujących lub biegłych na rozprawę. Po to, by zadać im pytania osobiście;wnieść o dopuszczenie dowodu z badania w innym ośrodku OZSS lub opinii innych biegłych. To w sytuacji, gdy Twoim zdaniem wnioski z badania kompletnie odbiegają od wyrok sądu składa się całokształt materiału dowodowego. Nie tylko badanie OZSS, czy opinia biegłych będzie liczyć się w sprawie. Przyznam jednak, że są to mocne środki dowodowe i podważenie ich to trudna rzecz. Warto dobrze przemyśleć, o który z przedstawionych w artykule dowodów wnioskować w pomógł Ci mój artykuł lub zasiał wątpliwości, zostaw komentarz. Chętnie je rozwieję.

badanie dziecka przez psychologa sądowego